Navçeya Êlihê Batman
Ji gundê Aqûba Êlihê
Welat	Bakurê Kurdistanê
Dûgel	Tirkiye
Parêzgeh	Batman
Serbajar	Êlih
Hejmara bajarokan	2 bajarok
Hejmara gundan	31 gund
Gelhe (2008)	324.402[1] kes
Rûerd	564 km2
Berbelavî	575,2 kes/km2
Bajarê navendî
Koordînat	37°53′0″Bk 41°7′40″Rh / 37.883333°Bk 41.12778°Rh / 37.883333; 41.12778
Gelhe (2008)	298.342 kes
Bilindayî	575 m
Koda postayê	72000
Koda telefonê	(+90) 488
Êlih

Êlih anku Êliḧ (bi tirkî: Batman) bajarekî bakûrê Kurdistanê ye.

 Nav

Navê bajêr ê kevn Êlih e. Di sala 1957an de navê bajar bûye "Batman".

 Dîrok

 Kronolojiya bajêr

Berî Îsa (zayîn)

• 800 - 612 dema Asûriyan
• 612 - 550 Imparatoriya Med

Piştî Îsa (zayîn)

• 350 Dema Mekedoniyan
• 700 Dema Ereban
• 927 Dema Bîzansiyan
• 1107 Dema Selçukiyan
• 1243 dema Mogolan
• 1514 Dema Osmaniyan
• 1894 Serhildana Sasonê li dijî Osmaniyan

Êlih

 Erdnîgar

 Cihên erdnîgarî û sînorên bajêr

Bajar di nav parelelên 42° 54´ û 40° 59´ bakûr û merîdiyenên 38° 34´ û 37° 22´ rojhilat de ye. Bajar li bakûr bi Bidlîs û Mûşê, li rojhilat bi Sêrtê, li başûr bi Mêrdînê û li rojava jî bi Amedê hatiye dorpêçkirin.

 Taybetiyên erda bajêr

Erda herêmê ji %75,7 ji çiyayan pêk tê. Zozan û deşt ji % 24,3 e. Ji wî erdî ji % 91,7'ê wî ji bo çandiniyê tê bikaranîn. Li herêmê bi tenê nîsk,genim, tûtin, pembo, tirî û zebeş, pîvaz, tên çandin. Gwîz, berrû, incaz, beîv, hîjîr û wez jî li wêre tên şitlandin.

 Avûhewa

Li herêmê avhewaya reşahiyê serdest e. Havînan germ û zuha, zivistanan jî sar û berf û payîz baranî derbas dibe.

 Çiyayên herêmê

Sason (2.973 m), Zupser (2.044 m), Raman (1.263 m)

 Deşt û zozanên herêmê

Deşta Batmanê (10.000 ha), Deşta Qubînê (dirêjahî 15-20 km, firehî 2-3 km ye).

Geliyê Çemê Batmanê û qismek ji geliyê Çemê Dîcle, geliyên herî mezinên li herêmê ne.

 Çem û gol

Gol li herêmê tune ne. Çemê Batmane û Dicle yên herî mezin ên ku li herêmê diherikin in. Çemê Xerzan jî dikeve nav sînorên bajêr.

 Cureyên heywanan

Xwedîkirina heywanên kedî mijûliyeteke mezin e li herêmê. Li herêmê heywanên kovî, wekî rovî, kew, kîvroşk û gur jî peyde dibin.

 Binerdên bajêr

Li Qubînê, li Çiyayê Ramanê petrol derdikeve. Wekî din li herêmê xwê, krom, asfalt û sifir jî ji bin erdê derdikeve.

 Ciyên turîstîk, tarîxî û gerê

Kela Hezoyê û bajarê Heskîfê ciyên gerê yên ji bo turîstan e.

 Çand û huner

 Ol û civak

Piraniya nifûsê ji misilmanan pêk tê. Li gundên li dora Qubînê êzîdî gelheyeke mezin dinimînin. Xiristiyan pir kêm li herêmê peyde dibin. Piraniya gelheyê ji kurdan pêk tê. Van salên dawî bi saya rafînera petrolê tirk jî li herêmê bi cih bûne. Ereb û suryanî jî civakên din ên herêmê ne.

 Xwarênên herêmê

Keşkek, biryan, kifta bi mast û "Kitel" xwarinên herî naskirîne ku li herêmê tên xwarin.

 Kincên herêmê

Şelwar ji alî zilaman ve tê li xwe kirin. Bi ser de îşligek ku milê wî dirêj û nexş kirî (celehu) tê li xwe kirin. Di nigan de gorên ji hirî çêkirî û pêlavên ku ji re dibêjin "reşik" hene.

Jinên herêmê fîstanên hevreşim yên rengîn ku dibiriqîn li xwe dikin. Şelwarek fireh û gorên ji hirî li xwe dikin. Kefî yan jî puşî jî didin serê xwe. Pêlavên lastîk yan jî çarox ji li nigên xwe dikin.

Li heremê kincên modern ji, bi taybetî wan salên dawî tên li xwe kirin.